Mutluluk

 Yaşadım saymadığım bir gün daha yaşlandım.

      

Yaşadım saymadığım bir gün daha yaşlandım. Bu gidişin sonu yok. Bir çocuk gibiyim; Oyuncağı elinden alınmış gibi durgun! Ya da bir ihtiyar; Yılların altında ezilmekten yorgun. Ortalaması yok hiç bir anımın. Ya başlardayım, bir başıma. Ya sonlardayım, kendi sonuma.

        Uzun zaman önce vazgeçtim hayal kurmaktan. Hayal kırıklıklarının ne keskin olduğunu öğrendim. Ve hep umut verenler aldı elimden umutlarımı. Umutlarımdan da vazgeçtim sonra. Ne yaşanacak yarınlar bıraktılar bana; Ne de isteyerek yaşanan bir günü.

          Sıfır beklenti; Sonsuz mutluluk derdin ya hep; Beklentin yoksa yaşamıyorsun ki zaten. Etten kemikten bir bedende tutuklusun sadece. İşte; Sıfırladım beklentilerimi. Şimdi sıra sonsuzlukta. Gerisi malum; MUTLULUK...

E®TUNÇ ÇELİK