Gelmek, gitmek, kalmak!
Üç bilinmezli bir denklem gibi.
Ne zaman gelmeli,
Ne zaman gitmeli,
Ne zaman kalmalıyız?
Ya da;
Gelmelimiyiz, gitmelimiyiz, kalmalımıyız?
Ne yanından baksan üç hece acı.
Gel. Git. Kal.
Geldin!
Gelmeni istediğime inancın mı var dı?
Gittin!
Gitmene dayanacak takat mi bıraktın ardında?
Kaldın!
Neye yaradı, kilometrelerce fikir ayrılığı içinde yanımda olman?
Yan yana olmak o kadar kısa mesafe olmuyor bazen.
Kendime gelmelere geç,
Kendimden gitmelere imkansız,
kendimde kalmalara beyhudeyim işte.
Dedim ya, üç hece, üç ayrı acı işte.
Adı yaşamak ise.
Aldığın nefes boğucu,
Baharın elli ayrı tonu sadece soluk.
Dört mevsim kış.
Ve masmavi de değil artık denizler.
Sığdıramıyorum kendimi hiç bir acıya.
Acıya tokluk bu demek ki.
Kanıksanmış bir emir cümlesi gibi.
Acı, acımalısın.
Bu senin yazgın.
Yaşamalısın.
E®tunç ÇELİK
03.02.2020
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder