Aylar var ki göremedim yüzünü;
Yaşanmadan geçen günler yokluğun.
Hasret öyle koyarki geceleri,
Sessizliğin çığlığı işkence olur kulaklarına.
Hasret bitmez bir kinle kemirir içini;
Sinsi bir illet gibi dolar vücuduna.
Önce umudun kırılır, sonra hayallerin söner.
Gerisi bomboş yalnızlık, gerisi sonsuz bir hayal.
Gecenin ta orta yerinde düşüncen takılır aklıma.
Karanlık daha da büyür o zaman;
Ve o karanlığa hiç güneş doğmaz.
Hayallerin sürüklediği tek yer yalnızlık olur...
Tek başına ve kapkaranlık;
Gecenin tam ortasında...
E®TUNÇ ÇELİK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder