SEN OLMASAN

Sen olmasan büyür yalnızlığım.
Ne acılarım diner; Ne de düzelir yaralarım.
Uzaklara yüklediğim umutlarım olmaz,
Duyanda olmaz bu sessiz feryadımı. 


Galibi olamam, hüznün kahpe işgallerinin...
Ve boğulurum, kendi koyduğum engellerin içinde.
Sen olmasan; Uzaklarım ıssız, bedenim ruhsuz kalır.
Aklım hep firarda, yüreğim rehin kalır.
Yitik zamanlarda kaybolur hayallerim,
Ertelediğim zamanlarım bitmez.
Günden güne öyle büyür ki pişmanlıklarım;
Bir ömür sürerde, yinede dinmez.
Yeşermez yeniden;
Kalbimin kuytularında, pas tutmuş hayallerim.
Ve bir tutukluluktur, başlar gönlümde.
Alınır elimden özgürlüklerim...
Sen olmasan; Dudaklarım susuz, günlerim ayaz kalır.
Yüreğim hep isyanda, umudum yetim kalır.
Sen olmasan...

E®TUNÇ ÇELİK